Als mediator leer je om te luisteren en om vragen te stellen, om niet te oordelen en je mening en adviezen voor je te houden. Terwijl uit onderzoek blijkt dat de mens van nature het liefst over zichzelf praat.
Ons brein kan bijna niet anders, blijkt uit onderstaande artikel: de insula verwerkt de informatie die anderen ons vertellen en probeert relevante ervaringen in onze herinneringen te vinden, die zorgen voor context van die informatie.
Why we should all stop saying “I know exactly how you feel”
Heel handig èn nodig om de informatie te begrijpen. Zodra de informatie wordt doorgestuurd naar het limbische systeem ontstaat echter de uitdaging: in plaats van de ervaringen van de ander ècht te begrijpen verstoren onze eigen ervaringen onze perceptie van wat de ander zegt. En instinctief willen we onze eigen ervaringen vertellen: “O ja, dat heb ik ook meegemaakt!”
Luister en stel vragen
Maar het is de kunst om vragen te stellen en de ander aan het woord te laten. En de natuurlijke neiging van ‘conversational narcissism’ te onderdrukken. Niet alleen bij mediation overigens. Mensen hebben niet altijd behoefte aan advies, maar willen gewoon een luisterend oor. Je leert zoveel meer over de ander en/of de situatie als je mond houdt en oordeelvrij luistert! Alleen als je ècht luistert, kan er verbinding tussen jou en je gesprekspartner ontstaan.
Hoe goed luister jij naar de ander? Ben jij in staat om je eigen perceptie naast je neer te leggen in je rol als mediator? Of gewoon, wanneer je in gesprek bent met een vriend of kennis…?
Waardevrij en in verbinding dus!
